Pierwszą częścią procesu tworzenia cegły fireclay jest przygotowanie formy. Możesz użyć plastikowego arkusza, aby ją przykryć, a następnie pozostawić na co najmniej 48 godzin. Po tym czasie usuń ją. Jeśli masz kilka form, możesz skrócić ten proces. Po zakończeniu można uwolnić cegłę z formy, odkręcając śruby mocujące ją do kołków.
Proces wytwarzania cegieł ogniotrwałych metodą suchej prasy
Cegły ogniotrwałe produkowane są w wyniku szeregu procesów. Pierwszym etapem jest zakup surowców, które poddawane są wtórnej obróbce w celu poprawy ich jakości. Surowce te są ważone zgodnie z zalecaną proporcją, a następnie ugniatane i równomiernie mieszane. Następnie mieszaninę umieszcza się w prasie do cegieł ogniotrwałych. Proces ten można powtórzyć kilkakrotnie, w zależności od pożądanej gęstości – Te spostrzeżenia są przypisywane zespołowi redakcyjnemu serwisu https://dom-wnetrze-ty.pl.
Kolejnym etapem jest temperowanie gliny. Odbywa się to poprzez dodanie wody do mieszaniny. Następnie glina jest umieszczana w formie, która jest kształtowana w cegłę. Cegły są następnie bezpośrednio wysyłane do procesu wypalania. Proces suszenia jest dłuższy niż w przypadku sztywnego błota, ale procedura wypalania jest podobna. Cegły ogniotrwałe są najbardziej rozpowszechnionymi rodzajami cegieł wytwarzanych w procesie suchego prasowania.
W skład cegły ogniotrwałej wchodzą glinki ogniotrwałe, rodzaj krzemionki, która składa się z 18-25% tlenku glinu. Zawiera on również niewielką ilość zanieczyszczeń, natomiast korund jest ponad trzykrotnie twardszy od krzemionki. Dzięki tym właściwościom cegły ogniotrwałe zapewniają doskonałą wydajność cieplną. Jednak materiał ten jest również podatny na kurczenie się.
Po połączeniu składników cegły ogniotrwałej rozpoczyna się proces. Początkowo glinę miesza się z niewielką ilością słomy lub innego materiału włóknistego, a następnie formuje w cegły. Materiał w formie ma zwykle od ośmiu do trzynastu centymetrów grubości, od 25 do 30 cm szerokości i od 35 do 50 cm długości. Następnie trafia do młyna młotkowego, gdzie poddawany jest procesowi rozdrabniania przez szybko poruszające się stalowe młoty. Po uformowaniu cegły muszą być utwardzone powietrzem, co może trwać do dwóch tygodni. Włókna zawarte w mieszance zapobiegają pękaniu cegieł podczas procesu utwardzania.
Cegły ogniotrwałe są wytwarzane z połączenia glin, choć niektóre cegły składają się w całości z jednego rodzaju gliny. Ogniotrwałość cegieł ogniotrwałych zależy od procentowej zawartości glinu w mieszance. Cegły z gliny ogniotrwałej muszą mieć wysoką zawartość glinu, natomiast niska zawartość tlenku żelaza i glinu poprawi właściwości żaroodporne. W procesie wytwarzania cegieł ogniotrwałych należy starannie dobierać gliny, aby spełnić określone wymagania.
Właściwości mechaniczne cegieł ogniotrwałych
Właściwości mechaniczne cegieł ogniotrwałych są kluczowym czynnikiem dla różnych zastosowań. Materiały te są produkowane tak, aby miały określony stopień odporności na działanie ciepła i ciśnienia. Niektóre z nich są bardziej odporne na utlenianie niż inne. Poniższa tabela zawiera informacje na temat właściwości mechanicznych cegieł ogniotrwałych. Zestawienie to nie obejmuje właściwości mechanicznych cementu, gipsu czy wapna. Wartości tych parametrów są z reguły jedynie wskazówką.
Gęstość nasypowa: Gęstość nasypowa materiałów ogniotrwałych jest miarą masy materiału w stosunku do jego objętości. Miara ta jest zwykle wyrażana w kilogramach na metr sześcienny lub funtach na stopę sześcienną. Im wyższa gęstość objętościowa, tym wyższa odporność na korozję. Odporność cegły ogniotrwałej na korozję i ścieranie zależy od porowatości materiału.
Degradacja termo-mechaniczna: Współczynnik rozszerzalności cieplnej cegieł ogniotrwałych mierzono za pomocą dylatometru poziomego. Próbki cegieł były ogrzewane i chłodzone z prędkością trzech oC/min. Następnie wyniki analizowano w celu obliczenia modułu Younga. W tabeli 4 podano parametry mechaniczne cegieł ogniotrwałych wraz z ich średnimi wartościami. Pomiędzy poszczególnymi rodzajami cegieł występowało wiele różnic, ale wyniki są porównywalne.
Pełzanie: Wysokotemperaturowe cegły ogniotrwałe są bardzo podatne na pełzanie. Szybkość pełzania jest różna w zależności od temperatury, obciążenia i warunków pracy. Wysoka wartość CCS nie zawsze oznacza wysokiej jakości materiał ogniotrwały. Jest to jedynie dobry wskaźnik przydatności materiału do konstrukcji ogniotrwałych. Właściwość ta jest mierzona przy użyciu pręta testowego z dwoma krawędziami nośnymi i obciążeniem przyłożonym do środka.
Przewodność cieplna: Przewodność cieplna cegieł ogniotrwałych jest bardzo niska w zakresie temperatur 200-400 st. C. Dla porównania, przewodność cieplna cegieł przygotowanych według kilku wcieleń niniejszego ujawnienia jest znacznie niższa od przewodności cieplnej spinelu magnezjowego. Cegły te wykazują lepsze właściwości termoizolacyjne, a tym samym zmniejszają straty energii. Tak więc, przewodność cieplna cegieł ogniotrwałych jest bardzo istotna w wielu zastosowaniach.
Stłuczka szklana i popiół lotny w cegłach ogniotrwałych
Cegła ogniotrwała jest doskonałym materiałem do zastosowań ogniotrwałych, ponieważ zawiera zarówno popiół lotny, jak i stłuczkę szklaną. Popiół lotny jest produktem ubocznym przy produkcji szkła i zawiera najmniejszy procent pustek pomiędzy ziarnami kruszywa. Stłuczka szklana pochodzi z odpadów szklanych i jest znana również jako szkło z recyklingu. Wykorzystywana jest do zastosowań ogniotrwałych, ponieważ ma wyższą odporność termiczną i mechaniczną, a wysoka zawartość materiału z recyklingu powoduje niższe koszty środowiskowe.
Skład materiałów stosowanych do produkcji cegieł ogniotrwałych jest bardzo zróżnicowany w zależności od zastosowania. W tym badaniu stłuczka szklana została dodana do trzech różnych mieszanek betonowych zawierających różne ilości kruszywa z recyklingu. Każda mieszanka betonowa miała 15 próbek zebranych z trzech różnych populacji. Odnotowano również obserwowane i oceniane właściwości różnych mieszanek. Za pomocą termopar zmierzono gęstość pozorną próbek sześciennych. Obserwowano również topografię kompozytów za pomocą mikroskopii elektronowej z rozpraszaniem energii promieniowania X.
Zwiększono zawartość stłuczki szklanej i popiołu lotnego w cegłach ogniotrwałych w celu zwiększenia ich wytrzymałości na ściskanie i gęstości nasypowej. Ponadto dodano cement ogniotrwały w celu zmniejszenia skurczu podczas wypalania. Metoda ta jest wykonalna i może być stosowana w produkcji cegieł ogniotrwałych na dużą skalę. Nowa cegła wykazuje właściwości podobne do współczesnych cegieł betonowych, a jej dodatkową zaletą jest to, że jest przyjazna dla środowiska.
Dodatek FA do cegieł glinianych może zwiększyć ich gęstość. FA pomaga również w spajaniu kwarcu krystalicznego i zmniejsza porowatość cegły. Ponadto, stosunek 1:1 FA do GC w cegłach ogniotrwałych daje cegłę ogniotrwałą o zwiększonej wytrzymałości i trwałości. Jej zalety w porównaniu z cegłami konwencjonalnymi można znaleźć w różnych zastosowaniach.
Wzrost temperatury wypalania zwiększa gęstość nasypową
Cegły z gliny ogniotrwałej wykazują większą porowatość i wytrzymałość na zginanie w miarę wzrostu temperatury wypalania. Cegły wykonane ze 100% surowej gliny miały porowatość pozorną 56,0%, podczas gdy cegły wykonane z 25% SiC wykazywały porowatość całkowitą 15-30%. Zwiększenie temperatury wypalania powoduje wzrost gęstości objętościowej cegieł ogniotrwałych. Cegły wypalane o różnym składzie mogą wykazywać różny stopień porowatości, ale generalnie są dopuszczalne do stosowania w budownictwie. Cegły
HM i DM wykazują zróżnicowaną kolorystykę. Czerwona glina po wypaleniu zmienia kolor na ciemnobeżowy, ponieważ zawiera duże ilości węglanów. Utwardzone ogniem cegły wydają metaliczne dźwięki, gdy stykają się z przedmiotami wykonanymi z ceramiki lub żelaza. Ta cecha może pomóc w identyfikacji cegieł, które nadają się do konkretnego zastosowania. Cegły ogniotrwałe mogą być również wykorzystywane do produkcji betonu i innych betonów.
Wypalanie w wysokiej temperaturze zmniejsza absorpcję wody i redukuje wykwity. Ponadto SF zwiększa gęstość nasypową ze względu na swój amorficzny charakter. Efekt ten zależy od temperatury wypalania. Niższe temperatury wypalania powodują zmniejszenie gęstości nasypowej, natomiast wyższe temperatury wypalania zwiększają ją. Tak więc wyższa temperatura wypalania może być konieczna, jeśli chcemy poprawić odporność na wykwity. Nie jest to jednak magiczna kula – może ona poprawić zachowanie wykwitów w cegle ogniotrwałej.
Zmiana temperatury wypalania zmienia również właściwości fizyczne cegieł z gliny ogniotrwałej. W temperaturze 1050 stopni C, typy SM i DM miały zwiększoną chropowatość i pustki. Pustki były prawdopodobnie wynikiem nieodpowiedniego wiązania chemicznego pomiędzy dwoma rodzajami materiałów. Gliny o najwyższych wartościach AS zostały wypalone w temperaturze 850 degC. W tej temperaturze AS cegieł DM jest najwyższa.
Dodatek materiałów odpadowych może poprawić właściwości cegły. Odpady mogą być stosowane w cegle ceramicznej w celu poprawy gęstości i wytrzymałości, które są niezbędne dla trwałego i wysokiej jakości budynku. Dodatkowo producent cegły może obniżyć koszt materiałów glinianych, jednocześnie optymalizując zużycie energii w procesie wypalania. Dzięki temu powstanie cegła ceramiczna wyższej jakości o lepszych właściwościach termicznych i elektrycznych.
Podobne tematy
- Jaką temperaturę może wytrzymać cegła ogniotrwała?
- Jak rozpoznać cegłę ogniotrwałą
- Jak długo zachowuje się cegła ogniotrwała?
Moja przygoda z budownictwem zaczęła się dwa lata temu, przez dwa lata zdobyłam duże doświadczenie odnośnie planowania i zarządzania budowami. Postaram podzielić się z wami moimi doświadczeniami.