Podczas mieszania suchego betonu, istnieje kilka różnych typów dostępnych. Są to: cement portlandzki, cement uniwersalny i cement niskotemperaturowy. Należy wybrać typ, który jest najbardziej odpowiedni dla danego projektu. Rodzaj cementu, którego używasz do danej pracy będzie zależał od jej zastosowania. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o zaletach i wadach każdego z nich. Omawiamy również niektóre z zalet i wad każdego typu. Cement uniwersalny
Cement uniwersalny
to niezwykle popularny rodzaj cementu. Jego wszechstronność sprawia, że jest idealny do różnych zadań, w tym budowy patio lub chodnika, ustawienie słupów i naprawy ścian fundamentowych. Ten rodzaj cementu jest dostępny w trzech podstawowych rodzajach. Cement portlandzki to rodzaj cementu, który działa jak silny klej i tworzy solidne wiązanie. Cement portlandzki jest używany do układania podjazdów, ścieżek i chodników.
Pro-Mix All-Purpose Cement Mix to wysokowydajny materiał do naprawy betonu. Jego formuła kompensująca skurcz i zdolność do szybkiego wiązania sprawiają, że jest to doskonały wybór do naprawy i odnawiania betonu. Jest również łatwy w użyciu i jest dostępny zarówno w 20-funtowych wiadrach, jak i 50-funtowych workach. Jest to szybkoschnący, trwały cement, który może być używany do ogólnych napraw, prac strukturalnych i kołkowania. Cement All ustawia się w godzinę i osiąga swój ostateczny kolor w ciągu dwóch do trzech godzin.
Uniwersalny cement do suchego betonu działa poprzez reakcję z wodą zawartą w betonie. To powoduje, że cząsteczki cementu łączą się z cząsteczkami wody i tworzą twardą warstwę betonu. Dodanie zbyt dużej ilości wody spowoduje, że beton będzie trwał dłużej i może spowodować łuszczenie się lub pękanie. Im cieplejsza pogoda, tym szybciej beton będzie leczyć. Ważne jest, aby pozwolić betonowi na prawidłowe ustawienie się przed próbą jego użycia.
Porównując dwa rodzaje cementu uniwersalnego, należy zwrócić uwagę na to, czym różnią się one w składzie i jak mogą być stosowane. Cement uniwersalny do suchego betonu można kupić w każdym sklepie z artykułami domowymi lub budowlanymi. Koszt tego cementu może być ponad dwukrotnie wyższy od typowego rodzaju suchego betonu. Ale jeśli szukasz bardziej trwałej, niedrogiej alternatywy dla betonu, spróbuj typu na bazie wody.
Cement portlandzki
Cement portlandzki to drobny proszek, który ma szary kolor. Jest on produkowany przez spalanie i mielenie wapienia, gliny lub łupków. Podczas tego procesu może zawierać aluminium lub żelazo. Stosunek CaO do SiO2 musi wynosić co najmniej 2,0, a zawartość tlenku magnezu nie powinna przekraczać pięciu procent masy. Stosunek tych składników określa norma niemiecka wydana w 1909 roku.
Mieszanka cementu portlandzkiego i wody tworzy pastę, która pokrywa kruszywo. W wyniku reakcji wody z cementem uzyskuje się właściwości twardniejące. Jakość pasty określa właściwości betonu, w tym wygląd i teksturę. Czysta pasta z cementu portlandzkiego będzie mocna i gładka, wolna od nadmiaru wody. Będzie bardziej trwała niż beton z nadmierną ilością C3A. Cement portlandzki jest stosowany do suchych konstrukcji betonowych, ponieważ jego skład chemiczny jest bardziej stabilny niż innych rodzajów cementu.
W suchym betonie cement portlandzki składa się z czterech związków klinkieru: gipsu, wapienia, piasku i węglanu wapnia. Względne proporcje tych związków mogą być regulowane w celu uzyskania określonych właściwości. Typowe składy tych cementów oblicza się na podstawie obliczeń Bogue’a, zakładając idealną stechiometrię. Stosunek tych składników powinien być mniejszy niż 20:1
Typowy projekt mieszanki powinien zawierać trzy rodzaje cementu: typ I i typ II. Typ I stosuje się, gdy pożądana jest wczesna wytrzymałość, natomiast typ III stosuje się, gdy istotnym problemem jest wytwarzanie ciepła. Typ IV jest stosowany w betonie masowym, aby zapobiec pękaniu termicznemu. Chociaż nie jest on zazwyczaj stosowany w USA, jest dostępny w niektórych regionach świata. Jeśli nie jesteś pewien stosunku cementu do wody, zawsze możesz skonsultować się z profesjonalistą, aby sprawdzić, jak to działa w Twoim projekcie.
Dodanie domieszki do betonu jest skutecznym sposobem na zmianę właściwości produktu końcowego. Cement portlandzki jest proszkiem nierozpuszczalnym w wodzie i zazwyczaj nie nadaje się do natryskiwania. Musi być zmieszany ze żwirem lub piaskiem, aby uzyskać natryskiwalną zawiesinę. Pozwala to na uzyskanie jednolitej powłoki bez ryzyka osiadania na nierównych powierzchniach. Mieszankę możesz wykorzystać do napraw zewnętrznych. Właściwości redukujące wodę cementu portlandzkiego pomogą zapobiec pękaniu.
W budownictwie ogólnym, cement portlandzki jest zwykle używany przy tworzeniu żelbetowych budynków, mostów i chodników. Jest on również stosowany w większości betonowych elementów murowych. Nie występują w nim szczególne zagrożenia związane z siarczanami czy ciepłem powstającym podczas hydratacji. Cement ten ma również mniejszą odporność na ataki chemiczne, co oznacza, że jest idealny do betonowania w niskich temperaturach. Jego zawartość C3A wynosi od pięciu do ośmiu procent.
Cement niskotemperaturowy
Drugi wynalazek dotyczy cementu niskotemperaturowego, mieszaniny zawierającej nie mniej niż 70 procent wagowych proszku systemowego CaO-SiO2-Al2O3. Proszek systemowy zawiera głównie substancje amorficzne o stosunku molowym CaO/SiO2 od 0,8 do 1,5 i zawartości Al2O3 od jednego procenta do 10 procent. Zastosowanie tych materiałów pozwala na rozwinięcie wytrzymałości cementu bez konieczności stosowania nadmiernego ciepła.
Cement niskoenergetyczny może być wytwarzany z klinkieru cementu portlandzkiego, ale z mniejszą zawartością związków szybko hydratyzujących. W związku z tym wytwarza mniej ciepła i jest rodzajem cementu typu IV. Wytwarza on niską temperaturę podczas procesu hydratacji, dzięki czemu beton twardnieje wolniej i z większą wytrzymałością techniczną niż tradycyjny cement portlandzki. Jego inne zalety to wysoka wytrzymałość końcowa i duża trwałość.
Cement niskotemperaturowy jest kompatybilny również z innymi dodatkami. Jego wysoka wytrzymałość techniczna i doskonała izolacja cieplna sprawiają, że jest on dobrym wyborem dla masywnych konstrukcji betonowych, ale nie jest idealny dla małych projektów i konstrukcji mieszkalnych. Cement niskotemperaturowy jest bardzo ekonomiczny i ma wyższą trwałość od standardowego cementu portlandzkiego. Warto więc się nim zainteresować. Co sprawia, że cement niskotemperaturowy jest dobrym wyborem dla suchego betonu?
Główną zaletą cementu niskotemperaturowego jest jego zwiększona urabialność i łatwość użycia. Stosuje się go również przy budowach wielkopowierzchniowych, gdzie do wylania będzie duża ilość betonu i ważne jest ograniczenie spękań. Cement ten zapewnia również zwiększoną urabialność, dzięki czemu można go stosować do dużych wylewek i pomp. Chociaż jest nieco droższy niż zwykły cement, cement niskotemperaturowy jest najlepszym wyborem dla każdego dużego projektu, czy to mieszkalnego, czy komercyjnego.
Jedną z wad LHC jest skrócony czas twardnienia. Ze względu na niższą temperaturę hydratacji, LHC może spowalniać proces twardnienia. Można jednak temu przeciwdziałać, rozdrabniając cement do 320 m2/kg, aby skompensować powolny rozwój wytrzymałości. Chociaż LHC jest cementem typu IV, wciąż nie jest szeroko stosowany w projektach budowlanych. Jego ograniczone zastosowanie spowodowało wzrost zapotrzebowania na ten produkt.
Niektóre właściwości cementu niskotemperaturowego do suchego betonu nie są w pełni poznane. Mimo że niektóre ze znanych kompozycji cementowych są syntetyczne, nie są one powszechnie stosowane w budownictwie masowym – betonowym. Wynika to z ich niskiej wytrzymałości w wieku czterech tygodni. Dodatkowo, cement niskotemperaturowy jest kosztowny, a jego utwardzanie może trwać dłużej. Ta wada oznacza również, że cement ten nie może być stosowany do budowy masywnych konstrukcji.
Podczas procesu utwardzania beton musi być pozostawiony do powolnego wiązania. Im dłużej się utwardza, tym mniej wody z niego wyparowuje, co skutkuje mocniejszym betonem. Czas utwardzania zależy również od temperatury otoczenia, wilgotności i pory dnia. Chłodniejsza lub wilgotna pogoda wymaga dłuższego czasu utwardzania niż wilgotne powietrze. Ostateczny czas utwardzania zależy od tego, na jak długo beton jest wystawiony. Po dwóch dniach beton jest wystarczająco suchy, aby rozpocząć budowę.
Podobne tematy
- Jaki cement jest dobry do wylewania podłogi w domu?
- Do czego służy cement portlandzki?
- Jaki cement wybrać do cegły klinkierowej?
Jestem Anna i ukończyłam szkołę budownictwa. Przy budowaniu i konstruowaniu pracuje już od 10 lat i czuje się w tym bardzo dobrze.
Dzięki temu portalowi mogę przekazywać z powodzeniem swoją wiedzę.